Wednesday, January 20, 2016

SMS

"ළමයි අද මන් ගිය සතියේ ටෙස්ට් එකේ ලකුණු දැම්ම බලාගන්න පුළුවන්... ලොකු වෙනසක් වෙලා තියනව මේ පාර ලකුණු වල...තිබුනේ ලේසි පේපර් එකක්..... "

ළමයි 2000ක් විතර ඉන්න පන්තියේ සර් කියනකොට මගේ ඇස් දෙක සර් දිහා බලන්න බැරුව අසරණ උනා.මන් දන්නවා ඒ ඇයි කියල ඒත්....

"සියපත් පන්ති ඉවර වෙලා ඇවිත් මාව හම්බ වෙන්න...මට දැනගන්න ඕනේ තිබුන හැම ටෙස්ට් එකකම හිටපු පළවෙනිය කොහොමද පනස් වෙනියා වෙනකන් ගියේ කියල.."

සර් මගේ ළඟට ඇවිත් කතා කලත් මගේ ඇස සර් දිහා බලන්න බැරි තරම් බොඳ වෙලා තිබුනේ.

සියපත්....සියපත් සූරියබණ්ඩාර.තාත්ත නැති උන දවසේ ඉදන් මගේ, අක්කගේ හැම දේම හොයල බලල කලේ මගේ අම්මා.තාත්ත නිසා ලැබෙන පෙන්‍ෂන් එක, කලින් ගත්ත ණයත් ගෙවන ගමන් අපි කන්න බොන්න උගන්නන්න හැම දේටම වියදම මදි.අපේ අම්මා මහා පාන්දර ඇහැරගෙන කෑම හදල කඩ වලට දාල තමයි යන්තන් ජිවිතේ ගෙනිච්චේ.අක්ක කැම්පස් ගිය දවසේ අම්මගේ සතුට දැකපු මට හිතුනේ මාත් අනිවාර්‍යෙන්ම කැම්පස් යනවා කියල.හැබැයි කාලයක් යනකොට මගේ වගේම මගේ අම්මගේ අක්කගේ ගුරුවරුන්ගේ යාලුවන්ගේ හැමෝගෙම අාසව උනේ මන් රෑන්ක් එකක් ගන්න.අපේ සර් මාස තුනෙන් තුනට accounts වලට ටෙස්ට් තිබ්බා.වැඩිම ලකුණු ගන්න කෙනාට සර් ආයිමත් මාස තුනකින් ටෙස්ට් තියනකන් පන්ති ගාස්තු ගත්තේ නෑ.මේ තරම් කාලයක්ම මන් පන්ති ආවේ වැඩිම ලකුණු නිසා පන්ති ගාස්තු නොගත්ත එකට සර්ට පින් සිද්ද වෙන්න.ටෙස්ට් එකක් තියන සතියෙම මන් බැහැල වැඩ කරනවා,යාලුවෝ එක්ක කලින් කොච්චර වල බැස්සත් ඒ සතිය මන් උපරිමයෙන් වැඩ කරනවා.ඔය කාලෙට අපේ එවුන්ට ඉන්න එකම ගැලවුම්කාර දෙවියා මන්.එත් නොහිතපු කෙනෙක්..නොහිතපු විදියට මගේ පාර හරස් කරලා කියල මට හිතෙනවා.මන් මේ සතියම හිටියේ ගිණුම් එක්ක නෙමෙයි,නෙතුගේ සමස් අතරේ....ඔව් නෙතු...මන් ආදරේ කරන්න පටන් අරන් ද මේ තරම් ඉක්මනට...එතකොට මගේ ටාර්ගට් එක....හ්ම්ම්ම්...මතකයි සතියක් පරණ උන ඒ අතීතය.

"ටීක් ටීක් "

කවුද මේ මහා රෑ..විශේෂයෙන් කියල කෙනෙක් නැති එකේ ඕකත් නිකන් අපේ එකෙක් අාතල් එකට එවපු එකක් වෙන්නැති කීයල වැඩේ කරන්න ගත්තත් මොකක් හරි අවුලක් ද දන්නෑ නේ බලමුකෝ...

"හායි සියපත් ඔයා වැඩ ද"

කවුද මේ... මන් දන්නෙ නෑනේ මේ නම්බෙර් එක...වැඩක් නෑ..අපේ එකෙක් වෙන්නැති...

"ඔයාට රිප්ලයි කරන්න බැරි තරම් වැඩ ද?"

"පුදුම අහංකාර කමක්නේ"

එක පිට එක මස් එනවා මේ වැඩේ හරියන්න නෑ..

"ඔව් අහන්කාරයි තමයි,මොකද්ද දැන් වෙන්න ඕනේ"

"ඇති යන්තන්..."

"ඇයි මොකද?"

"ඔයා මව දන්නවද"

"මන් කොහොමද දන්නේ?"

"කියනව බලන්න"

"මම නෙතු ආකර්‍ෂා"

"ඉත්තින් මට මොකද"

මේ විදියට දිගටම ඇදිල ගිය SMS කෙරිල්ල නැවතුනේ පාන්දර 3ත් පහු වෙලා.ගිණුම් අතර අතරමන් වෙලා හිටපු මගේ ඇස දෙකට බර වැඩි වෙලා තිබුන නිදිමත අහලකවත් නෑ දැන් නන්..මොන උනත් කටකාර කෙල්ලෙක්,පාලු නෑ..
ඔව්ව්..හැමදාම...ඉතුරු දවස් තුන හතරම.... මේ නොදන්නා නෙතුගේ SMS අතර අතරමන් වෙලා ඔහේ ගලාගෙන ගියා.උදේ පටන් ගන්න SMS නවතින්නේ මහා පාන්දර.මොන කරන්නද අතාරින්නත් බෑ,බනින්නත් ලෝබයි....

"අඩෝ තෝ කොහෙද ඉන්නේ?මන් මසග්ගේ කියක් එව්වද "

"සිරා... මන් දැක්කේ නෑ බන්.මොකද්ද හදිස්සිය තොට "

ඇත්තටම මන් SMS දැක්කා... ඒත් නෙතුගේ සමස් බැලුව මිසක් මට අනිත් එකෙක්ගෙවත් SMS බලන්න උවමනාවක් තිබුනේ නෑ.

"හදිස්සිය දැන් ද අහන්නේ?හෙට ටෙස්ට් එක යකෝ...අර මගුල් කල් බද්ද මට තේරෙන්නෑ බන්..උදේ අපේ ගෙදර ඇවිත් යමන්කෝ පන්තියට "

දෙයියනේ හෙට නේද ටෙස්ට් එක මට මතක් උනේම නෑ නේ,නෙතු මව කොයි තරම් නන් පිස්සු වට්ටලද...ඇත්තටම මන් දැන් මේ කෙල්ලට ආදරේ කරනවද කොහෙද....

"මොකද ගස් ගෙම්බෝ සද්දයක් නැත්තේ? තෝ එනවද මන් එන්නද නැත්තන්?"

"අාහ් හරි බන් මන් එන්නන්."

මොනා උනත් මගේ ටර්ගේට් එක අමතක කරන්න බෑ.අද නං ගානක් හදන්න ඕනේ...මේ දවස් ටිකම අර පිස්සු කෙල්ල එක්ක කියෙව්ව මිසක් වැඩ මතක් උනාද?

"ටීක් ටීක්"

මේ පිස්සු කෙල්ල නං වැඩක් කරන්න දෙන්නෙම නෑ නේ.

"මේ ඔයා හැමදාම පන්තියේ 1ස්ට් ප්ලේස් නේද?"

"අහ්හ් ඔයා කොහොමද එක දන්නේ?"

"උවමනාව තියනවනං මොනාද හොයාගන්න බැරි?"

"පණ්ඩිත කෙල්ල"
ඔයා විදියට පටන් ගත්ත SMS නැවතුනේ පාන්දර 4ට විතර.

උදේම එනවා කිව්වට ආශානයගේ ගෙදර යනකොට 11ටත් ළඟයි.හොද සුද්ද සිංහල වචන ටිකක් අහගෙන ගියත් මන් හිටියේ නෙතුගේ ලෝකේ.
එදා හවස පන්තියේදී පේපෙර් එක ලිව්වේ කාලයක් ලියපු මතකෙට මිසක් අසාවෙන් වත් උවමනාවෙන් වත් නෙමෙයි.එත් එදා මන් හිතා ගත්ත කෙල්ලෙක් නිසා මගේ ටාර්ගට් එක අමතක කරන්න බෑ කියල.එත් නෙතුත් මට අදරේ කරනවා ඇති...මන් එයාට තේරුම් කරලා දෙනවා....

"මොකද යකෝ මේ පාර තොට උනේ?"

"බලහන් ඔච්චර පහළට ගියේ කොහොමද "

"අපි වල බැස්සේ එකට,අපි හැමෝටම වඩා මීටරේ උඹ,මොකද්ද මේ පාර උනේ?"

"අපේ සෙට් එකම පළවෙනි 20 ඇතුලේ ඉන්නව,උඹ කොහොමද 50 උනේ?"

අපේ එවුන් වට කරගෙන අහන ප්‍රශ්න වලින් මාව හෙම්බත් වෙලා හිටියත් මන් නෙතු ගැන කිසිදෙයක් කිව්වේ නෑ.

"මගේ ඔලුව රිදෙනවා බන්,මන් ගෙදර යනවා,සර්ට කියපන් මචන්"

"අඩෝ...මේ අහපන්...."

තවත් මොනාද මන්ද අපේ එවුන් කිව්වත් මන් ෆෝන් එකත් ඔෆ් කරන් ගෙදර ඇවිත් ඇඳට වැටුනා.

"පුතේ..නැගිටින්න දැන්...ඇඟ හෝදගෙන කන්න එන්න"

අම්මගේ ආදරේට මගේ ඇස වලට ආයිමත් කදුළු ආව..අයිමත් කවදාවත් මෙහෙම වෙන්න දෙන්නෑ අම්මේ මන්.....
ෆෝන් එක තාමත් ඔෆ් කරපු ගමන්...මන් ෆෝන් එක ඔන් කරලා අද උඩට විසික් කළේ තාම මගේ හිතේ නිදහසක් නැති නිසාමයි.

"ටීක් ටීක්"

හ්ම්ම් ආයිමත්..නෙතුද... නැත්තන් අපේ එකෙක්ද දන්නේ නෑ....

"නෙතු..."

"සියපත් මට සමාවෙන්න මන් නෙතු නෙමෙයි...ඔයාගේ පන්තියේ ගැණු ළමයෙක්.ඔයා හැමදාම පළවෙනිය ඉතින් අපේ යාලුවෝ සෙට් එක මට චැලේඤ් කලා ඔයාගේ ලකුණුයි ප්ලේස් එකයි වට්ටන්න කියල.එකයි මන් ඔයා එක්ක ගිය සතියෙම SMS කලේ,කෝල් කළේ...මන් දන්නවා ඔයා මට ආදරෙත් කරනවා ඇති සමහරවිට..එත් එපා...මන් නෙතු නෙමෙයි,අනික ළමයි 2000ක් විතර ඉන්න පන්තියේ මාව හොයන්නත් එපා.මන් ඔයාගේ මාස තුනක ෆීස් ගෙවුව.ඊලග ටෙස්ට් එකේ හිටපු ප්ලේස් එකට අයිමත් එන්න.Good Luck."

"මේ නෙතූ......???"


7 comments:

  1. lලස්සනයි හිතවතුනි හිතුවක්කාරි

    ReplyDelete
  2. ඔන්න මමත් ආවා. මේකෙ ෆලෝවර් ගැජට් එක එල්ලන්නකො එතකොට ඔයාගෙ පෝස්ට් අපේ බ්ලොගර් ඩෑෂ්බෝඩ්වල අප්ඩේට් වෙනවා.

    ReplyDelete
    Replies
    1. වැඩේ හරි බස්සියෙ....ඒ ගැජට් කෑල්ලත් එල්ලුවා මන්

      Delete
  3. ලස්සනයි .

    ReplyDelete
  4. ලස්සනයි .

    ReplyDelete