Friday, August 19, 2016

හිත (නා‍ෙ)කියන ආදරය

නෑ මන් ආදරේ නෑ
ඔව් ඇත්තමයි...
මන් ආදරේ කලෙත් නෑ
ආදරේ කරන්නෙත් නෑ...

බැඳීමක්?????
ඕනම ද????
හිතින් විතරක්ම
දරාගෙන ඉන්න බැඳීමක්....

ඉතින්....
නවත්තගන්න බැරි
නවත්තගන්න ඕනම
එකම එක ඇස් දෙකක්....

නෑ...කොහොමටත් නෑ...
තටු ගහන්න ඕනම ද..
යන්න....එහෙනන්...
ඈතටම ආයෙත් නොඑන්නම...

හ්ම්ම්...තාමත්...
පියාඹන්නම හිතෙනවද....
මන්...එකම තැන...
හැරිලා බලන්න ආයෙත්
මතක තියෙයිද....
 
කාලය.....
වෙනස් කරයිද...
දන්නෑ....ඒත් බලන්න...
ඒ ඇස්....
මොනම විදියට හරි දකිවි....

Saturday, August 13, 2016

ලිහිණි ඇස් ළඟ අතරමන් වීමි...


සීතල හුළං ඇගේ දැවටිලා යන රෑක කවුලුවක් ළඟ ඉදන් ඈත පායන හඳ දිහා බලාගෙන ඉන්න නින්ද නොයන පුංචි කිරිල්ලියක්...ඈ ඉල්ලන්නෙ ඈ හිතන්නෙ මොනවද...ඉල්ලන්න ඕනෙ මොනාද...ඈවත් ඒ රැළි ගහන හැඟීම් පාට කරන්න දන්නෙ නෑ.....ඈට පියාඹන්න රත්තරන් පාට තටු ඕන නෑ...පාට පාට වුනු තටු සරසන්න සරුවපිත්තල කැරළි ඕන නෑ...ඈට ඕන එකම එක උණුසුම් හදවතක්..ඇගේ නමින් හුස්ම ගන්න...ඇගේ විතරක්ම වුනු ඔව්...ඇගේම වුනු හැමදාම ළඟ ඉන්න හිමි හිමින් උණුසුම් රැළි නගන ආදරණීය හදවතක්....දෙතොලට කලින් නළලත මතින් දොතොල් වල උණුසුම දැනෙන ආදරණීය චුම්භනයක්....

ඒත් ඇය....සිතිවිලි රෑනක් අතර අතරමන් වෙලා...මේ වෙනකන්ම එකම එක කුරුලු හිතක් ළඟ හිර වෙලා...නෑ හිර කරගෙන ඉදපු ඇගේ පුංචි හිත...කඳුළු පුරවගෙන හිටපු ඇගේ පුංචි ඇස්...ඒ නපුරු කුරුලු හිතින් ටිකෙන් ටික ඈතට තටු ගහන්න පටන් අරන්...ඇත්තටම තමන්ව අතැරලා දාලා ගියපු කුරුලු හිත ළඟ ඇයයි බලෙන් නැවතිලා හිටියෙ...ඇය ඈත් වෙනවා ඒත් තව පුංචි කුරුලු ඇස් දෙකක්....මොහොතකට ඒ ඇස් ඇයට ඇය අමතක කරවනවා..ලේසියෙන් නොසෙල්වෙන ඇගේ ආඩම්බර කුරුලු හිත සන්සුන් කරවපු අමුතු දිස්නයක් දෙන හිතුවක්කාර ලිහිණි ඇස් දෙකක්....

කලින් දැනගෙන නොහිටියත් එකම කැලෑවක හුස්ම ගන්න ඈටත් ලිහිණි ඇස් වලටත් මොකද්දෝ මන්දා කියාගන්න බැරි බැදීමක නටබුන් තියෙන වග අැග‍ේ ගැහැණු ඉව රහසින් මුමුණද්දි ඇය ලිහිණි  ඇස් ඉස්සරහා දඟකාර පුංචි කිරිල්ලියක්...ඇය අහින්සකයි...ඒත් දඟකාර යන්තමින් ආඩම්බර කම ගෑවුනු හිතුවක්කාර පුංචි කිරිල්ලයක්...

ඒ ළිහිණි ඇස්....හිතුවක්කාරයි...ඔව් තරමටත් වඩා හිතුවක්කාර ළිහිණි ඇස් වල ගෑවුනු අහිංසකකමක් ඇගේ පුංචි කුරුලු හිත හරි ආදරෙන් හදුනගන්නවා...එකමත් එක නපුරු හිතකින් හිත රිදවගත්ත ඇගේ පුංචි හිත ඒ ලිහිණි ඇස් ළඟ මොනවදෝ හොයනවා...ලිහිණි ඇස් තරමටම ලිහිණි හිත ඇය ළග දොඩමලුයි...ඇත්ත ඇගේ කිචි කිචියට ගොලු හදවතක් වුනත් හරි ඉක්මනට දොඩමලු වෙනවා....

හෙමි හෙමින් කාලය ඇයටත් හොරෙන් ඒ ලිහිණි ඇස් වල මායම්කාරි දිස්නය ඇගේ හිතේ එක කොනක හරිම සියුම්ව...ඔව් ඒ් එයාටත් නොදැනෙන්නම තැම්පත් කරලා...ඒ ලිහිණි ඇස් ඇයට හරිම සුහද ආරාධනාවක් කරනවා...ඒ ආරාධනාවට නමක්....අනේ මන්දා ඇය ඒ කලු සුදු ආරාධනාවට නමක් දිලා පින්තාරු කරන්න එකම පුංචි උත්සහයක් වත් ගන්නෙ නෑ....ඇගේ පුංචි කුරුලු හිත ඒ ලිහිණි ඇස් වලට හරි ලෝභයි...ඒ ලෝභකම නිසාම ඒ ආරාධනාවට ඇගේ හිතින් නම් ගම් වාසගම් උප්පැන්න හැදුවත් ඇගේ ඇස් ඒ ලිහිණි ඇස් ඉස්සරහා හරිම සන්වරයි...හැබැයි හිත හරිම කලබලයි....ඇගේ ඇස් වලත් අමුතු ආරාධනාවක් නැතුවාම නෙමෙයි....ඒ ආරාධනා පින්තාරු කරන්න ලිහිණි ඇස් උත්සාහ නොගන්නෙත් කුරුලු ඇස් වලට නොකියන ලෝභ කමක් ලිහිණි හිතේ  තියානග‍ෙනමද මන්දා...

ඇය තනිවම විඳිනවා ඒ ඇස් වල මායම්කාරි දිස්නය...ලිහිණි ඇස් වරදක් කියල හිතන දෙදෙනාම පින්තාරු නොකරපු ඒ ආරාධනා ගැන තනියෙන්ම හිතනවා....හීන මවනවා...ලිහිණි ඇස් ‍නා‍ෙදකින තත්පරයක් ඇයට දැනෙන්නෙ කල්පයක්...ලිහිණි කිචි බිචිය නෑසෙන මොහොතක් ඇගේ හිත සිය දහස් වාරයක් රැළි නගනවා...ඇය පුංචි පුංචි සිහිවටන,මල් රටා ,ලියකම් තුඩින් තුඩ ඇහිදගෙන ලිහිණි ඇස් සරසනවා...නෑ ලිහිණි ඇස් දන්නෙ නෑ ඇගේ හිත...සමහරවිට...සමහරවිට නෙමෙයි ඇත්තටම ලිහිණි ඇස් ඇගේ ඇස් නොදැක්ක ගානට ඉන්නවා...ඒ තමයි ඇගේ පුංචි ඇස් ඔහුට නැති වෙයි කියන ලෝභකම....ඇගේ හිත වගෙම ඒ ලිහිණි ඇසුත් සිතින් එකම හැඟීමකට හිර වෙලා...නමක් ගමක් වාසගමක් නැති තව කෙනෙක්ට අයිතිය දෙන්නත් අකමැති අමුතු මායම්කාරි බැඳීමක්....

ආදරය ද....?

ඇය වගෙම ලිහිණි ඇසුත් අතරමන් වෙලා....

ඒත් ඇගේ පුංචි හිත වගෙම ලිහිණි ඇසුත් ආදරයට වඩා එහා ගිය සන්සාරගත බැඳීමක් ඔවුනොවුන් ගෙන් හොයනවා....ඒත්...දෙන්නම තවම අතරමන් මේ අහස යට....