~නගරයේ අම්මා~

කොළඹ අහසේ උස බිල්ඩින් වලට උඩින්
හිරු පායන්න හෝරාවකට කලින්
අම්මේ කියන පුංචි දෝණි තුරුළු කරන්
නිවසේ පුංචි යුද්දය නුඹ පටන් අරන්

සුදු දෝණිව ලෑස්ති කර ඉක්මනිනේ
තාත්තගේ බත් පත දී කඩිමුඩියේ
බිළිඳු පුතුව තුරුලට ගෙන සනසමිනේ
සාරිය ඇඟ ඔතයි නුඹ දැන් හනිහනිකේ

අට පහ ඔෆිසියේ නිරතුරු වෙහෙසෙන්නේ
දෙතනේ එරෙන කිරි බිදු දෙස බලමින්නේ
ගෙදර නිදන පොඩි පුතු ළඟ සුරතලයේ
මනසින් නිතර පැටවුන් ළඟ ලතැවෙන්නේ

රාත්‍රියේ නුඹෙ රස අහරක් නොමැති හුඟක්
බඩ පුරවන්නේ වැඩි දා චයිනිස් කෑමක්
වෙරළු පලා දං බෝවිටි නොගේනාවත්
හවසට නුඹේ බෑගයේ ඇත චොකලට් පෙත්තක්

හේනේ කුඹුරේ අව්වේ වැඩ නොකලාට
ගෙදර ඔෆිසියේ නුඹ එක දවසකට
කරන යුද්දේ දැක්කේ මන් හැමදාම
නගරේ අම්මලා හොඳ නෑ කිව්වේ ඇයි සැවොම

කාසි හොයන්නේ නුඹ ගැන නොසිතාම
තාත්තට දෙන්නට ජීවන සහය
සුදු දෝණිට පොඩි පුතු හට සුව දෙන්න
වෙහෙසෙන නුඹයි අම්මේ මතු බුදුවන්නේ