කවියක් ලියවෙන්නෙම
වේදනාවක් තදින්ම
හිත අස්සට රිංගන දවසට...
පණ ගැහෙන සියුම් නහරකම
ලේපාටටත් වේදනාවන්
උඩුදුවන ගොම්මනක.....
කඳුළු පොකුරු දෑසින්ම
පොරෝනාව තෙත් කරන
කළුවරම රෑකට....
ඉතින්.....
කවියක් ලියවෙන්නෙම
කවියක් කියන්නෙම
වේදානාවක අංශුවට....
මොකක් හරි අච්චුවකට හදපු කවියක්ද මේක
ReplyDeleteනැතෝ....
Deleteනෙත් පුරා රතු වෙනා කඳුළු මල් කිනිත්තක්
ReplyDeleteසිත් අහසෙ ගැවසෙනා හැඟුම් මහ මේඝයක්
අත් කරන් ලියැවෙනා රිදුම් දෙන පන්හිඳක්
ඇත් තමයි කවියනම් වේදනාවෙන් ඇති වුවක්....
ජයවේවා!!!
හ්ම්ම්ම්...ස්තූති දුමි.....
Deleteඑකඟයි......
ReplyDelete